Co dzieje się po śmierci? Poglądy różnych religii

Wszystkie religie próbują wyjaśnić, co dzieje się z ludźmi po śmierci.

Oczywiście jest to kwestia wiary lub niewiary, niemożliwa do udowodnienia lub obalenia przez naukę.

Warto jednak zauważyć, że religie dają bardzo różne odpowiedzi na temat tego, co dzieje się z ludźmi pod koniec ich życia.

Nawet judaizm, chrześcijaństwo i islam, które należą do gałęzi Abrahama religii monoteistycznych, mają różne poglądy na ten temat.

I oczywiście buddyzm oferuje zupełnie inną wersję.

Według tych czterech religii, co czeka człowieka po śmierci?

Judaizm nie ma koncepcji nieba i piekła. Uważa się, że po zakończeniu ziemskiej wędrówki nieśmiertelna dusza znajduje się gdzieś w zaświatach, których Biblia i Talmud jasno nie definiują.

Mówi się, że tylko tam dusza może doświadczyć bliskości, dobroci i światła Boga. Zgodnie z religią, osoba zostanie osądzona na podstawie wyniku jej życia, ale nic nie mówi się o konsekwencjach życia po śmierci. Uważa się, że w pewnym momencie w przyszłości dusze sprawiedliwych powstaną i powrócą na ziemię-na przykład w Księdze Daniela-i, że wszyscy ludzie wspomniani w księdze zostaną zbawieni i zmartwychwstaną.

Judaizm ma bardzo sztywne podejście do śmierci. Zabrania myślenia o śmierci lub zbliżania się do niej w jakikolwiek sposób. Talmud potwierdza, że prawe działanie, przestrzeganie zasad religijnych i moralnych, nie może wynikać ze strachu przed śmiercią i karą. Powinno wynikać jedynie z poczucia, że jest to słuszne i że należy to zrobić.

Religijni Żydzi wskazują, że właśnie dlatego życie po śmierci nie jest opisane w świętych tekstach: aby nikt nie budował swojego życia przewidując przyszłą karę lub nagrodę.

Chrześcijaństwo oferuje zupełnie inne wyjaśnienie.

Jan Chryzostom wyjaśnił swój stosunek do śmierci: radził nam zawsze pamiętać o śmierci, ale nigdy się jej nie bać, ponieważ z chrześcijańskiego punktu widzenia trudności ziemskiego życia są jedynie próbą, przygotowaniem do obecnego życia i życia po śmierci.

Religia definiuje niebo i piekło jako dwie wersje wiecznego istnienia duszy.

Grzesznicy i niewierzący trafiają do piekła. Tradycja chrześcijańska ma tendencję do szczegółowego opisywania piekła, w tym tortur i kar. Różne odłamy chrześcijaństwa mają różne poglądy na to, co czeka ludzi po śmierci.

Na przykład katolicyzm opisuje czyściec jako tymczasową karę dla grzeszników, którzy nie upadli jeszcze całkowicie. Niebo jest opisane mniej szczegółowo. Elysium, gdzie dusze odpoczywają, chmury, pola kwiatów i ogrody: te fragmentaryczne opisy składają się na chrześcijańską koncepcję raju.

Islam, podobnie jak chrześcijaństwo, postrzega niebo i piekło jako dwie ścieżki dla duszy po śmierci.

Religia ta opisuje piekło w taki sam sposób jak chrześcijaństwo, ale kładzie większy nacisk na historię raju. Cztery wieczne ogrody i cztery rzeki. Kolory złota, srebra i marmuru.

Każdy ma swój kąt zgodnie ze swoimi zasługami. Wszyscy są w tym samym wieku i wszędzie panuje pokój i obfitość. Przy suto zastawionych stołach mędrcy, odziani w zielone szaty z drogocennych tkanin, delektują się winem i jedzeniem bez konsekwencji.

Ale nawet najlepsi z najlepszych mieli okazję spotkać Allaha. Zapytany o kolor raju, Ibn Abbas, ojciec islamu, odpowiedział, że raj jest jak niebo przed świtem.

Buddyści wierzą, że dusza nieustannie się odradza. Dla nich nie ma więc powodu, by obawiać się śmierci: jest ona jedynie początkiem nowego życia. Z drugiej strony, buddyści wierzą, że koniec fizycznej egzystencji jest czymś dobrym: zerwaniem łańcuchów reinkarnacji i transcendencją materii, znaną jako nirwana.