Kościół Mormonów w Kanadzie: historia, wierzenia i wpływy

Historia Kościoła Mormonów, oficjalnie znanego jako Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, rozpoczyna się w 1830 roku w stanie Nowy Jork. Chociaż istnieją różne stowarzyszenia w ramach mormonizmu, denominacja Świętych w Dniach Ostatnich jest najbardziej znana w Kanadzie. Członkowie tej wspólnoty religijnej wierzą, że są przywróconym starożytnym Kościołem Chrystusa, który został utracony w wyniku odstępstwa, ale został przywrócony dzięki boskiemu objawieniu. W przeciwieństwie do katolicyzmu i protestantyzmu, Święci w Dniach Ostatnich przywiązują dużą wagę do aktualnych objawień otrzymanych przez przywódców kościoła, a także do Biblii. Ponadto uważają oni Księgę Mormona za natchnione przez Boga tłumaczenie zawierające relacje o potomkach rodu Izraela przemieszczających się na półkulę zachodnią, a także o nawiedzeniu tych potomków przez zmartwychwstałego Chrystusa przed jego wniebowstąpieniem.

Wierzenia i praktyki

Mormoni wierzą, że Bóg połączył Adama i Ewę więzami małżeńskimi w ogrodzie Eden, co podkreśla ich nacisk na wartości i praktyki rodzinne. Kluczowe dla historii kościoła mormońskiego jest przekonanie, że prawi ludzie, którzy są głowami rodzin, mają potencjał do osiągnięcia boskości podobnej do ich Ojca Niebieskiego. Aby wspierać wieczne więzi rodzinne, mormoni wykonują święte obrzędy świątynne zarówno dla żywych, jak i zmarłych. Aby ułatwić te rytuały, starannie prowadzą obszerne archiwum zapisów genealogicznych. W przeciwieństwie do koncepcji grzechu pierworodnego, mormoni postrzegają przestępstwo, które doprowadziło do wygnania Adama i Ewy z Edenu w pozytywnym świetle, postrzegając je jako okazję do moralnego sprawdzenia i późniejszego połączenia się z Bogiem w życiu pozagrobowym.

Po szybkim rozwoju pierwotnej kongregacji kościoła mormońskiego, zwłaszcza pod przywództwem założyciela Josepha Smitha, Jr. ruch stanął w obliczu prześladowań i ostatecznie udał się na zachód po zabójstwie Smitha w 1844 roku. Prowadzeni przez Brighama Younga, mormoni znosili wiele trudności, przenosząc się z Illinois do Utah. Jednak ich praktyka poligynii, która pozwalała mężczyznom na posiadanie wielu żon, doprowadziła do konfliktów z władzami amerykańskimi, dopóki praktyka ta nie została oficjalnie porzucona w 1890 roku.

Mormoni w Kanadzie

Od momentu powstania kościół mormoński aktywnie poszukiwał konwertytów w brytyjskiej Ameryce Północnej, a kluczowe postacie, takie jak Józef Smith i Brigham Young, były zaangażowane w pracę misyjną w Górnej Kanadzie. Wielu kanadyjskich konwertytów migrowało, by dołączyć do mormonów w Illinois, a następnie w Utah. Pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku przywódcy kościoła zdali sobie sprawę z potencjału kanadyjskiego zachodu w zakresie kolonizacji i schronienia, zwłaszcza dla osób praktykujących poligamię. W 1887 roku pierwsi mormońscy osadnicy, prowadzeni przez Charlesa Ora Carda, założyli Cardston na Terytoriach Północno-Zachodnich, kładąc podwaliny pod obecność mormonów w dzisiejszej Albercie. Gdy poligynia stała się mniej kontrowersyjna, kościół mormoński zachęcał do dalszej imigracji do południowej Alberty, gdzie osadnicy odegrali kluczową rolę w rozwoju systemów irygacyjnych i tworzeniu przemysłu buraków cukrowych. Do 1910 roku mormońscy imigranci znacząco zmienili rolnictwo na południe i południowy zachód od Lethbridge.

Chociaż wielu kanadyjskich mormonów mieszka w ośrodkach miejskich, Cardston pozostaje ważnym miejscem, w którym powstała pierwsza świątynia mormońska w Kanadzie. Obecnie w Kanadzie znajduje się dziewięć świątyń. Według Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich populacja mormonów w Kanadzie wynosi około 200 000.